Het is vanavond oudjaars avond.. Het moment om eens uitgebreid terug te kijken naar het afgelopen jaar.. Wat is er allemaal gebeurd? Wat is het allemaal toch snel gegaan. Maar ook wat gaat het nieuwe jaar ons brengen?
Ik kan mij oudjaars avond van 2010 nog heel erg goed herinneren. Fons* en ik deden oudjaars nacht door met mijn vriendengroep. We vonden het een hele moeilijke avond maar waren toch blij er even uit te zijn. Samen eten en dan.. wachten op middennacht..
Want dan.. dan zou het klote jaar 2010 eindelijk voorbij zijn. Zouden we het jaar dat mooi begon maar vreselijk eindigde, eindelijk achter ons kunnen laten. 2011 zou een nieuw jaar worden waarin wij hopelijk weer ouders zouden mogen worden. Samen op naar een nieuw begin. Een nieuw begin zonder pijn, verdriet en gemis. We zouden dat allemaal in 2010 achter laten. Eindelijk. Wat keken we uit naar middernacht..
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 .. Gelukkig nieuw jaar.. Toch? Fons en ik vielen elkaar in de armen en we huilde.. Hoe naïef zijn wij in hemelsnaam geweest.?! Wat keken wij uit naar een nieuw begin maar natuurlijk werkt dat zo helemaal niet.. Het gevoel was nog steeds hetzelfde.. Het gemis was nog even groot.. Hoe konden wij toch hebben gedacht dat in 1 seconden tijd zoveel verdriet en gemis kon verdwijnen? Middernacht besefte wij ons direct dat we zo ontzettend dom waren geweest. Dat het jaartal van Femke* weliswaar ‘weg’ was maar feitelijk was het maar 1 sec later dan daarvoor..
Ik vond het vreselijk. Wij zijn dan ook niet veel later naar huis gegaan. Allebei een grote illusie armer en met nog steeds evenveel verdriet en gemis onder de arm bij ons dragend. Oh wat waren wij boos en teleurgesteld in onszelf. Hoe hadden we toch zo kunnen denken en hopen? Hoezo konden wij dit niet eerder zien aankomen? Het gaf ons zo’n dreun. Hadden we maar beter nagedacht.. Wat werden we weer enorm wijs gemaakt op een zeer pijnlijke manier.
Tegen lotgenoten kan ik enkel zeggen, bereid je voor op het feit dat het wel een jaar verder klinkt maar alles behalve gevoel technisch is. Dat je op jezelf moet passen en moet realiseren dat je in een enkele seconden overstapt naar een ander jaar maar niet naar een ander leven of gevoel. Ik hoop dat je na het lezen van dit verhaal jezelf (beter) kan beschermen tegen de teleurstelling mocht je net zoals ik hopen op een pijn vrije start in het nieuwe jaar want helaas werkt het zo niet.
Toch wens ik iedereen een goed, gezond en veilig nieuw jaar en ook heel veel sterkte in alles wat nog komen gaat, waarmee en wanneer dan ook. Hoop doet leven en ooit komt er een jaar dat je de zon weer gaat zien en voelen.. Laten we hopen dat dat komend jaar voor ons allen zo is..
Lotgenotenkracht 