Liefde overkomt je

Door de dood van Femke* en ons levensverschil hadden Fons* en ik het er samen al eens over gehad. Wat als er iets zou gebeuren waardoor één van ons alleen verder moest? We wilde beide dat de andere weer gelukkig zou worden. Dat de andere niet alleen zou blijven zitten.. We hadden het samen besproken maar ik had er eigenlijk nooit rekening mee gehouden dat het er ooit van zou komen..

Als je mij toen had gezegd dat ik binnen een jaar weer een vriend zou hebben dan had ik je voor gek verklaart en was ik waarschijnlijk heel erg boos op je geworden..

Ik had ik het al twee keer eerder gezien. Dat mensen die een partner verliezen opnieuw liefde kunnen vinden. Wat ook ‘opvallend’ was, was dat beide nieuwe relaties bekende/vrienden waren van de overleden partners. Ik denk dat dat mede heeft bijgedragen aan het vinden van nieuwe  liefde. Doordat je verleden, verdriet en gemis al bekend is bij de ander, schept dat eerder een band. Je kan er samen beter over praten en langzaam groeit die band tot meer. Dit alles gebeurde bij mij ook..

Via een dorpsgenoot leerde ik mijn huidige man kennen. Ik wist al wel wie hij was. Zijn zus was getrouwd met een vriend van Fons*. Hij woonde ook in ons dorp. Door de maanden heen werden we steeds meer bevriend en begonnen de gevoelens ook van mijn kant te komen. Wat ik wel direct eerlijk heb gezegd was; “ik wil uitzoeken of dat ik het leuk vind dat ‘jij’ op de bank ziet of dat er weer ‘iemand’ op de bank zit’. Als je je partner verlies dan leer je naast verdriet en gemis ook eenzaamheid kennen. Die eenzaamheid komt elke dag terug.. Toen mijn huidige man vaker over de vloer kwam wilde ik zeker weten dat ik gevoelens voor hem had en niet enkel mijn ‘eenzaamheid’ wilde vullen..

Naast die vraag voelde het allemaal heel erg dubbel. Was ik ál verliefd geworden? Kan dat? Mag dat? Ik vond het fijn om weer iemand om mij heen te hebben maar ging ik niet te snel? Wat zou Fons* hebben gevonden? Ik realiseerde mij wel meteen dat ik en Fons* niet uit elkaar waren gegaan omdat de liefde op was. Ik hield van twee mannen en omdat mijn huidige man dat ook accepteert is het denk ik allemaal wat sneller verlopen.

In het begin hielde we het ‘geheim’. Niemand wist dat we aan het daten waren. Het voelde alsof ik vreemd aan het gaan was. Dat hij stiekem op bezoek kwam en niemand het mocht zien. Als ik terug kijk had dat gevoel drie oorzaken denk ik. Één dat ik zelf nog worstelde met de vraag; ‘mag en kan dit al?’ Daarnaast wilde ik mijn naasten geen ‘verdriet’ doen en tot slot zat ik niet te wachten op nare opmerkingen van andere mensen.

Tijdens een carnavalsfeest flirtte mijn huidige man met mij en dat was andere opgevallen. Helaas vond iemand het nodig om dit flirtgedrag en mijn reactie daarop (ik wees het niet af..zucht..) wereld kundig te maken. Er werden zelfs de volgende dag mensen gebeld om te vragen; ‘Heeft Noëlla een nieuwe vriend?” Ik neem het deze persoon nog steeds kwalijk dat ik niet zelf heb kunnen kiezen wanneer ik mijn gevoelens en nieuwe relatie wereld kundig wilde maken. Ik merk dat als ik aan deze persoon denk de minder leuke Noëlla zelfs weer boven komt; “wacht maar, ooit pak ik je terug’ komt dan bij mij op.. Gelukkig blijft het bij een gevoel 😊 en weet ik wel beter..

Omdat er geruchten de wereld waren in geslingerd besloten wij om onze naasten te vertellen van onze relatie. Ik weet nog hoe ik met knikkende knieën vrienden en familie belde. Ze hadden ook al een vermoede gehad maar de meeste reageerde heel goed. Sommige ‘schrokken’ niet zo zeer van het feit dat ik een relatie had maar meer met wie omdat beide mannen niet zo veel gemeen leken te hebben.. Ik snakte enorm naar goedkeuring. Gelukkig kreeg ik die van de meeste. Wat ik altijd onthouden heb waren de woorden; ‘Liefde overkomt je’ Dat vond ik zo’n krachtige alles omvattende woorden.. Want zo was het.. Ik had geen advertentie gezet of was er niet naar op zoek geweest. Gezelschap ja, maar ik was niet opzoek naar de liefde. Dat ik die zo snel al weer vond was inderdaad iets wat mij overkwam.

Voor lotgenoten hoop ik ook dat je, als jij er voor open staat en het wil, nieuwe liefde kunt omarmen.
Een nieuwe liefde betekent niet dat je je overleden partner vergeet of verraad. Ook al zal je dit in het begin zeker wel voelen.. Het feit dat Fons* en ik dit samen besproken hadden voelde voor mij later als een soort van ‘goedkeuring’ van zijn kant. Ik raad iedereen dan ook aan om ook dit soort zaken te bepreken. Het helpt diegene die door moet in het leven verder geloof mij.. Je kunt als weduwe van meer dan één man houden. Zeker als je nieuwe partner open staan voor het gemis dat er altijd zal zijn en het gat dat hij niet volledig kan opvullen, hoe sterk de nieuwe relatie ook is. Liefde is op zijn krachtigst als hij sterk is in voor- en tegenspoed..