Moederdag

Afgelopen zondag was het weer Moederdag.. Een dag waarnaar je op vele verschillende manieren kunt kijken.. Een bijzondere dag, een commerciële dag, een emotionele dag, een dankbare dag, een confronterende dag en ga zo nog maar door.
In de afgelopen jaren heb ik deze dag op allerlei manieren beleefd en ervaren..

Voordat ik zelf moeder werd stond ik er niet zo bij stil. Ja, ik kocht iets voor mijn moeder en ging op de koffie maar ik vond niet dat deze dag nu extra bijzonder was of zo. Ik heb alle dagen van het jaar een goede band met mijn moeder en die koester ik elke dag dus waarom zou dat anders zijn op Moederdag?

Toen ik zwanger was van Femke* ‘deden we niet’ aan Moederdag. De baby zat nog in mijn buik dus ik was nog geen moeder. Prima.. ik nam alles nog voor lief en stond er wederom nog steeds niet bij stil.. Hoe anders was dat in 2011..

Moederdag 2011.. Femke* was 7 maanden dood en ik had in de week voor Moederdag net mijn eerste miskraam gehad… BAM wat is het dan ineens een K*T dag.. Ik wilde zo graag mama zijn.. en ja, ik was mama maar ik wilde de liefde van mijn kindje extra ontvangen op deze dag.. Maar dat kon helemaal niet.. Er was geen kindje en het kindje in mijn buik was er ook niet meer.. Ik vond het een verschrikkelijke dag. Ook mijn omgeving vond het moeilijk.. Hoe ging je hier nu weer mee om?

Ook Moederdag 2012 (paar maanden na de geboorte van Faith*) en 2013 (de dag voor Moederdag overleed mijn schoonvader plotseling) stonden alles behalve in het teken van moederdag.. In 2014 was ik zwanger van mijn zoontje. De zwangerschap was zo spannend en we durfde niet te geloven in een goede uitkomst dat ook nu Moederdag werd overschaduwd… ‘Eerst maar een levend kindje in onze armen zien liggen’ voordat we Moederdag gaan vieren was het idee.. Wat ik toen nog niet wist was dat 2015 alles heel anders zou lopen…

9 mei 2015 werd Fons* begraven, 10 mei was het moederdag.. Wederom zou ik geen Moederdag vieren.. Dit besef sloeg in als een bom. Weer zou er geen speciaal momentje tussen partner en kind richting de andere ouder zijn.. Ik zal echter deze Moederdag nooit meer vergeten.. Ik zie mijn schoonzus nog achterom komen.. Ze droeg een bloempotje met een plantje er in en kwam geëmotioneerd binnen.. Fons* had namelijk gevraagd of dat zij tijdens het oppassen iets voor mij wilde knutselen met mijn zoontje voor Moederdag. Zo had mijn zoontje met vingerverf een bloempot geschilderd en was er een vetplantje ingedaan omdat Fons* had gezegd: “kies maar een plantje uit die Noëlla niet dood krijgt” (ik ben namelijk een ramp met planten 😊)
Daarnaast had Fons* ons zoontje meegenomen naar de winkel terwijl mijn schoonzus aan het oppassen was. Hij had gezegd: “Wij gaan samen een cadeautje kopen voor mama.” En zo wilde Fons* dus perse onze zoon meenemen. Toen hij terug kwam was Fons* naar de zolder gegaan met een tas en toen hij beneden kwam had hij gezegd; “Zo die zijn verstopt die vind ze nooit”… Hij had zelf echter nooit de kans gehad om het cadeautje te geven. Ik liep naar de zolder maar ik wist  niet waar ik moest beginnen.. Ik vond het zo waardevol dat Fons* er moeite voor had gedaan. Dat hij perse wilde dat onze zoon mee ging en daadwerkelijk iets had gekocht.. Ik voelde mij enorm speciaal en geliefd..
Die avond moest ik iets anders van de zolder pakken en mijn oog viel op een tas die daar eigenlijk nooit lag.. Ik opende de tas en vond daar een sieradendoosje.. Ik heb met tranen over mijn wangen het uitgepakt.. Hij had oorbellen voor mij gekocht.. Ik zat aan de vloer genageld.. Wat bijzonder voelde dat.. Ondanks dat ik wederom geen ‘gewone’ Moederdag had gehad was dit wel de meest bijzondere en geliefde dag ooit.. De oorbellen zijn tot op de dag van vandaag nooit uit geweest…

Nu we jaren verder zijn merk ik dat Moederdag mij toch elke keer weer raakt. Dat ik het bijzonder vind om mee te mogen maken als moeder. Hoe gezegend ik ben dat ik door alle lange jaren heen kijkend nog moeder heb mogen worden en dat ik voor mijn kindjes mag en kan blijven zorgen. Elk jaar denk ik extra aan de wens moeders en engelenmoeders. Deze dag is en blijft confronterend.

Boos was ik dit jaar toen ik een bericht van school kreeg dat de kinderen niets meer deden maken op school omdat de gezinssamenstellingen zo divers zijn dat het eigenlijk geen doen meer was.. Wie dit besluit heeft genomen kan zich blijkbaar niet inleven in andere situaties. Wat is er mis mee als een kind twee moeders heeft? Een bonus mama of zelfs geen mama meer heeft? Leer de kinderen juist dat er diversiteit is en dat je, hoe dan ook, stil kan staan bij dit gebaar. Je kan het een commercieel ding vinden of wat dan ook maar nu gooi je de deur helemaal dicht. Moederdag kan je op vele manieren vieren maar ik durf hier hard te beweren dat elke moeder ‘teleurgesteld’ is als er helemaal niet bij stil wordt gestaan door de partner of kinderen. En nee, het hoeft niet materialistisch te zijn. Een extra knuffel en kus is al voldoende. Tuurlijk is het leuk om iets van de kinderen te krijgen. Het feit dat mijn kinderen bij oma toch iets hadden geknutseld gaf mij een liefdevol gevoel.

Hoe jij Moederdag wil vieren of juist wilt vermijden is helemaal aan jou. Probeer dit aan andere kenbaar te maken. Wat vind je fijn? Wat wil je wel en niet? Als je als engelen ouder andere kinderen hebt dan wordt er een groot deel al goed gemaakt. Echter zal deze dag ook weer extra stil worden gestaan aan de titel mama die niet elk kind hardop heeft mogen / kunnen zeggen.. Jij bent en blijft mama van je engeltje. Je engeltje maakt jou mama en vergeet niet, hij/zij maakt jou een héle bijzóndere mama..  ❤