Het liep allemaal (even) anders

Iedereen herkent het wel, je maakt plannen voor de toekomst en fantaseert over hoe het allemaal kan zijn. Je vormt zo een beeld van hoe je toekomst er uit zou moeten komen te zien.. Als je echter iemand verliest komt er aan vele dromen een abrupt eind…

Toen ik moeder werd van Femke* was in aangenaam verast dat we een meisje hadden gekregen. Direct kwamen alle cliché toekomstdromen aanbod. Samen met de paarden bezig gaan, winkelen maar ook de dagelijkse dingen zoals haar haren doen en samen tutten maakte mijn toekomst beeld compleet. Nadat ze overleden was merkte ik dat ik niet alleen haar miste maar ook dat de toekomstdromen die bij haar en mij als moeder hoorde in rook waren opgegaan..
Toen mijn jongste dochter geboren werd merkte ik dat het gemis van Femke* er nog steeds was maar dat de eerdere toekomst droom weer werd gevormd. Ik merkte wel dat ik ‘voorzichtiger’ was geworden in het dromen. Ik had al eens ervaren dat de vernietigde dromen mij pijn konden doen. Ik wilde dit voorkomen en het duurde dan ook veel langer voordat ik deze dromen weer kon omarmen.

Toen Fons* overleed hield ik mij heel lang vast aan onze eerder besproken plannen. Door mij aan onze eerdere plannen te houden hield ik de vernietiging van onze dromen een stuk van mij af. Pas in de jaren die volgde en mijn zoontje ouder werd realiseerde ik mij dat niet alleen mijn leven er anders uit zag maar ook dat van hem. Fons* en ik hadden het vaak over hoe onze zoon straks op het bedrijf zou gaan helpen. Dat Fons* uitkeek naar het moment om onze zoon mee op de tractor te nemen. Als ik nu buurt kinderen zie die opgroeien op de boerderij dan besef ik mij des te meer dat onze dromen wederom nooit uit zouden komen.

Maar….wat ik mijzelf echter ook goed besef is dat doordat de oude dromen in duigen vielen er nieuwe dromen en kansen zich voordeden. Voordat Femke* stierf zou ik als docent aan de slag gaan. Na haar overlijden kon ik dat werk niet oppakken en kwam ik in de onderwijs ontwikkeling terecht. De opdracht van toen heeft mij in verschillende taken laten groeien waardoor ik vandaag de dag een mooie functie bekleed…. Na het overlijden van Faith* wilde ik iets voor mijzelf gaan doen puur om mijzelf af te lijden van de kinderwens en het verdriet. Ik heb mijn nagelstyliste diploma gehaald en korte tijd een bedrijfje gehad. Ook deze stap in mijn leven was eerder niet voorgekomen in mijn dromen en plannen… In de maanden na Fons* zijn dood was ik moe tot op het bot en aan ontspanning toe. Mijn eerste sauna bezoek werd geboekt en sindsdien ga ik zo vaak als ik kan…Door Fons* zijn dood en de sluiting van mijn toenmalige vestiging werden de paarden weer een hobbymatige bezigheid. Ik wilde toen weer graag iets doen waarin ik mijn ei kwijt kon. Zo besloot ik o.a. om mijn EHBO instructeurs diploma te gaan halen… etc… etc.. etc..

Nu is de vraag natuurlijk, was ik vandaag de dag ook instructeur EHBO, sauna bezoeker en onderwijs coördinator geweest als Femke* en Fons* niet dood zouden zijn gegaan? Geen idee…En dat moet je jezelf heel goed realiseren. Als Femke* en Fons* niet waren overleden dan had ik inderdaad misschien een heel ander leven gehad…Juist misschien.. je toekomst kun je namelijk helemaal niet plannen. Misschien durfde onze zoon wel helemaal niet op de tractor? En gaf Femke* helemaal niets om paarden of winkelen.. ? Was ik naast het les geven toch wel coördinator geworden?

Nee, de toekomst staat niet vast en veranderd uiteraard als je geliefde overlijd. Het punt is dat je je daar niet te veel aan vast moet blijven houden, hoe moeilijk ook.. Wat eens was, zal nooit meer zo zijn… Dat kan maar hoeft dus niet zo te zijn op alle gebieden… Het is uiteraard een feit dat je geliefde niet meer in je toekomstdromen kan voorkomen maar ze zitten wel in je hart. Dat veranderd niet en die connectie moet je vast proberen te blijven houden. Stippel je nieuwe toekomst langzaam maar zeker weer uit en je zult zien dat je eerdere levenslessen je ook kansen bieden. Uiteraard is de prijs die je hiervoor betaald hebt veel en veel te hoog maar één ding weet ik zeker; Je geliefde zou willen dat je de draad van het leven weer doet oppakken. Verzamel weer de moed om plannen te maken met je geliefde in je hart en je zult zien dat daar, achter de horizon, de zon weer langzaam voor je opkomt..